Thursday, June 17, 2021

UEFA Euro 2020

 नेपालीहरूले फुटबलका फ्यानहरूलाई मुख्यत चार श्रेणीमा विभक्त गरेका छन्:

- हरेक चार बर्षमा एकपटक फुटबल हेर्ने फ्यान,

- लाइभ म्याच एउटै नहेर्ने अनि हाइलाइट्स हेरेर ठूलो कुरो गर्ने फ्यान,

- Premier League, La−Liga, Serie−A, Bundesliga, Ligue−1 सबैतिर एकएक वटा टिमको समर्थन गर्ने फ्यान,

- मेस्सी अनि रोनाल्डो मात्र चिन्ने फ्यान।

म चाहिँ फेरि माथीका कुनैमा पनि परिन तर सबैमा परेँ पनि।यस्तो चाहिँ कसरी भने, एक समय म विश्वकप मात्र हेर्थेँ। गाउँघरमा केबल र डिस आएपछि प्रिमियर लिगहरू हेर्न थालेँ तर पछिपछि गएर क्लबका खेलहरू (विशेशतः La−LigaSerie A) निरस लाग्दै गयो। त्यही भएर 15 मिनेटको हाइलाइट्स हेर्न थालेँ। अनि सबै लिगमा अझै पनि मेरा एक-एक वटा फेवरेट टिमहरू छँदै नै छन्।खेलाडीमा चाहिँ मेस्सी र रोनाल्डो बाहेक पनि अरू धेरै खेलाडीहरू म चिन्छु।



तर पनि म आफूलाई माथीका चारभन्दा अलि पृथक फ्यान मान्छु, अर्थात हरेक दुई बर्षमा एकपटक फुटबल हेर्ने फ्यान भन्न रूचाउँछु।किनकि हरेक दुई बर्षको अन्तरालमा विश्वकप र युरोकप (यसलाई नेपालीले मात्र युरोकप भन्छन्, अरूले युरोपियन च्याम्पियनशीप भन्छन्) आउँछ र म यिनै दुइ टुर्नामेन्ट मात्र मरिहत्ते गरेर हेर्ने गर्छु।

भर्खरैमात्र June 11 देखि UEFA European Championship को 16 औँ सँस्करण सुरू भएको छ। तर यो सुरू हुनुभन्दा एक महिना अगाडि नै प्राय सबैजसोले विजेताको घोषणा गरिसकेका छन्। तर म विजेताको घोषणा गर्न सक्दिन, किनकी म Paul Octopus हुँइन।हिजो भएको फ्रान्स र जर्मनीको खेल हेरिसके सँगै मैले यो प्रतियोगितामा सहभागी चौबीसै राष्ट्रका खेलहरू हेरेँ। यति हेरेपछि चाहिँ म पनि केही अनुमान लगाउन सक्ने भएको महसुस गरेपछि यो ब्लग लेख्न सुरु गरेको हुँ। हुन त फुटबलमा म सँधै जर्मनीको फ्यान हुँ तर यसपटक जर्मनीबाट मलाई केही आश छैन। जर्मनी बढीमा क्वार्टरफाइनल सम्म पुग्छ होला, त्यो भन्दा अगाडि खासै बढ्छ जस्तो लाग्दैन।

 

म यो युरोकप जित्ने क्षमता भएको टिममा केवल ईटाली र बेल्जियमलाई देख्छु।त्यसैले म यिनै दुई टिमको बारेमा मात्र कुरा गर्दैछु।

Gli Azzurri
१. ईटालीः ईटाली त्यही टिम हो जुन विश्वकप 2018 मा छनौट पनि हुन सकेको थिएन।तर यो 3 बर्ष अगाडिको कुरा हो। अहिलेको ईटाली राष्ट्रिय फुटबल टिममा धेरै सकारात्मक परिवर्तन आईसकेको छ।ईटालीले यो प्रतियोगिताको ट्रफि उचाल्छ जस्तो लाग्नुका कारणः

-ईटाली विश्वकै लागि बोगी (bogey) टिम हो।बोगी टिम भन्नाले यस्तो टिम भन्ने बुझिन्छ जसले या त अर्को टिमलाई सँधै हराउँछ कि त उनीहरूसँग खेल्दा 'आदत से मजबुर' जस्तो भएर दुर्भाग्यको आनन्द लिनु पर्छ।जस्तैः कुनै पनि अन्तर्राष्ट्रिय प्रतियोगिताको नक-आउट चरणमा ईटाली र जर्मनी भिडे भने ईटालीले नै त्यो खेल जित्ने गरेको इतिहाँस छ। यहाँ ईटाली टिम जर्मन टिमको बोगी हो।

ईटाली टिमले यो जानेको छ कि यदि तपाईँ जित्न सक्नुहुन्न भने पनि तपाईँले हार मान्नु हुन्न। ईटालीयन डिफेन्डरहरू रक्षापङ्क्तिको कलामा निपुर्ण छन्।

 

-रोबर्टो माञ्चीनी अथवा इल माञ्चो तत्कालिन इटाली टोलीका प्रशिक्षक हुन्। यिनि त्यस्तो समयमा ईटाली राष्ट्रिय टिमसँग जोडिए जुन बेला इटालियन फुटबलको 'डार्केस्ट आवर' चल्दै थियो।विश्वकपमा छनौट हुन नसकेको र एकपछि अर्को मैत्रीपुर्ण खेल पनि हार्दै गर्दा इल मान्चो ईटाली राष्ट्रिय टोलीका प्रशिक्षक बने। उनकै कारण नै ईटालीले युरोकप को छनौट चरणका सत प्रतिशत खेल जित्यो। कसरी युरोकप जित्ने भन्ने कुरा इल माञ्चोलाई राम्ररी थाहा छ।

 

-अर्को कारण हो, इल माञ्चोका 'बोल्ड' निर्णयहरू! माञ्चोले त्यस्ता खेलाडीमाथि विश्वास गरेका छन् जसलाई बाँकी विश्वले चिनेकै छैन। Sandro Tonali कै उदाहरण लिउँ! उनले राष्ट्रिय टिमका लागि डेब्यु गर्दा बी-डिभिजन लिग (Serie B) खेल्दै थिए। मध्यपङ्क्तिबाट बल वितरण गर्ने उनको क्षमता पुर्व इटालियन फुटबलर आन्द्रे पिर्लो सँग मिल्दोजुल्दो छ। सँगसँगै उनी Set Piece Specialist पनि हुन्।यद्यपी यी खेलाडी युरोकपमा सहभागी छैनन तर यस्तै लुकेका प्रतिभाहरूलाई माञ्चोले खोजीखोजी ल्याएर मौका दिएका छन्। इटालीमा नयाँ अनुहार मात्र छैनन्, चिलेनी (Giorgio Chiellini) र बोनुकी (Leonardo Bonucci) जस्ता भेटेरानहरू पनि छन्, Andrea Belotti, Lorenzo Insigne, Ciro Immobile जस्ता फरवार्डहरू पनि छन्।अझै मिडफिल्ड मास्टरमाइण्ड Nicolò Barella को त के कुरा गराई भयो र? उनीहरूका पछाडी 22 बर्षे गोलरक्षक Gianluigi Donnarumma पनि छन् जसको खेल 30 बर्षिय अनुभवी खेलाडीको जस्तो छ।उनले अहिलेसम्म 43 मध्ये 15 पेनाल्टी सुट 'सेभ' गरेका छन्। यस्तो इटालियन रक्षापङ्क्तिलाई भेदेर अनि Gianluigi Donnarumma लाई छेडेर विपक्षीले गोल कसरी हान्न सक्ला र?

 

- पुर्व ईटालियन प्रशिक्षकहरू व्यवहारिक रणनीति (pragmatic tactics) अपनाउँथे तर माञ्चो 'बल पोजेसन' बढाउन डिजाइन गरिएको 4-3-3 संरचनामा विश्वास राख्छन्

 

- इटालियन टिममा खेलाडीहरू यसरी खाँदिएर बसेको देखिन्छ कि ती खेलाडी बिचको दुरी केही मिटर भन्दा धेरै हुँदैन। हर समय टिमको अलग-अलग भागमा बस्ने खेलाडी बीचको दुरी यथासम्भव छोटो वा कम हुन्छ। चाहे आगाडि होस् या पछाडी तर्फ हरेक खेलाडीहरू एकसमान रूपमा मैदानमा कुदिरहेका हुन्छन् जुन काम गर्न खेलाडीहरू बीच उच्च स्तरको समझ हुनुपर्छ र यसैले नै सफल कार्य दर को निर्धारण गर्छ।

 

२. बेल्जियमः बेल्जियम किन युरोकपको लागि फेवरेट टोली हो? र बेल्जियमले कसरी अन्य टोलीलाई धूलोपीठो पार्छ?


- सन् 2016 देखि बेल्जियमको मुख्य प्रशिक्षकका रूपमा रहेका Roberto Martínez ले नै बेल्जियमलाई 2018 फिफा विश्वकप मा तेस्रो स्थान दिलाउन सफल भएका हुन् जुन बेल्जियन फुटबल इतिहाँसकै सर्वश्रेष्ठ प्रदर्शन हो।त्यसका साथै फिफा वरियता क्रममा बेल्जियमले पहिलोपटक प्रथम स्थान हाँसिल गर्नुमा पनि मार्टिनेज नै मुख्य जिम्मेवार हुन्।

रोबर्टो मार्टीनेज आफ्नो टिमलाई 3-4-2-1 संरचनामा मैदानमा उतार्ने गर्छन्। र 4-2-3-1 संरचनाभन्दा 3-4-2-1 नै बेल्जियमका लागि 'फिट' हुन्छ। जब विपक्षीले दबाव बढाउँछ, तब बेल्जियम एकदमै लचिलो बनिदिन्छ अनि रक्षापङ्क्तिमा चार जना खेलाडी तानेर 'ब्याकलाइन' लाई बलियो बनाउँछ।यसरी जस्तोसुकै अवस्थामा पनि टिमलाई पुनः सन्तुलित अवस्थामा फर्कन सजिलो हुन्छ।यसरी नै बेल्जियन प्रशिक्षकले हरेक कोणबाट हेर्ने गर्छन्।

 

- बेल्जियमसँग विश्वकै दोस्रो सबभन्दा मूल्यवान गोलरक्षक Thibaut Courtois छन।बेन्फिका का भेटेरान डिफेन्डर Jan Vertonghen र टोटनह्यामका डिफेन्डर Toby Alderweireld ले सेन्टर ब्याकमा र लेष्टर सिटीमा सानदार 'फम'मा रहेका  Youri Tielemans ले डिफेन्सिभ मिडफिल्ड राम्रोसँग हेर्छन्। फरवार्डमा रहेका Romelu Lukaku बेल्जियमका लागि टप गोलस्कोरर हुन्।तर बेल्जियमका लागि सबभन्दा महत्वपूर्ण पहेली हुन् Kevin De Bruyne

डि ब्रोइन लाई चिन्न उनले पछिल्लो सिजनमा म्यान्चेष्टर सिटिका लागि गरेको प्रदर्शन हेरे पुग्छ।मलाई लाग्छ, उनी अहिलेको समयमा संसारकै नम्बर एक मिडफिल्डर हुन्। उनी खेलको tempo (खेलको गति) dictate गर्छन ।त्यसैले उनी राम्रा प्लेमेकर पनि हुन्। दुवै खुट्टा बराबरी चलाउने उनको ट्याकल र फिनिसिङ लाजवाब छ। साथै उनी मिठो पास पनि निकालीरहन्छन्।

त्यस्तै Jérémy Doku  फ्रेञ्च लिगका नामी ड्रिब्लर हुन्। उनी पनि बेल्जियमका लागि प्रमुख हतियार बन्न सक्छन्।

 

- अहिले बेल्जियमका लागि खेल्ने अक्सर खेलाडीहरू आफ्नो टिनेज मै बेल्जियम छोडेर विदेशी क्लबमा अनुबन्धीत भइसकेका थिए। युरोपका अन्य राष्ट्रका लिगको तुलनामा निकै कमजोर बेल्जियन लिग छोडेर गएका बेल्जियम राष्ट्रिय फुटबल टिमका 13 जना खेलाडी प्रिमियर लिग, 10 जना बुन्डेस लिगा, 7 जना सिरि-ए र 4 जना ला-लिगामा अहिले पनि खेल्दै आइरहेका छन्। हालको बेल्जियम टिममा रहेका खेलाडीमध्ये 9 जनाले यही बर्षको च्याम्पियन्स लिगको नक-आउट चरणका खेल खेलेका थिए।सायद यही कारणले होला बेल्जियमले आफ्ना पछिल्ला 15 अन्तर्राष्ट्रिय खेलहरूमध्ये एउटामा मात्र हारको स्वाद चाखेको थियो।

 

युरो 2016 मा जस्तो 'ओभरकन्फिडेन्ट' हुने अनि अरूलाई कम आँक्ने गल्ती गर्न बेल्जियमले छोडिसकेको छ।

 

यी दुई राष्ट्रबाहेक सेमीफाइनलसम्म पुग्न सक्ने राष्ट्र नेदरल्याण्ड र इङ्ग्ल्याण्ड हुन् जस्तो लाग्छ। तर नेदरल्याण्डमा अनुभवी खेलाडीको कमी देखिन्छ।फ्रान्सको प्रदर्शन जर्मनी जत्तिको छैन, त्यसैले फ्रान्स पनि क्वार्टरफाइनलभन्दा पर जान्छ जस्तो लाग्दैन। स्पेनको फुटबल टिममा पनि धेरै तनाब छ। पोर्चुगल डिफेन्डिङ च्याम्पियन हो र क्रिस्टियानो रोनाल्डोलाई कम आँक्ने गल्ती गर्नु पनि हुँदैन तर पोर्चुगलमा टिम-वर्कको कमी देखिन्छ। वेल्स, क्रोएसिया र पोल्याण्डले सोच्दै नसोचेको नतिजा दिन सक्छन्।

P.S−फुटबल अनिश्चितताको खेल हो। त्यसैले मैले माथी भनेका कुरा एक रत्ती पनि नमिल्न सक्छ।:P

P.P.S−  मेरो ब्लग पढेर मलाई जज गर्दा हुन्छ तर खेलाडी र टिमलाई जज नगर्नुहोला।;)

P.P.P.S- माथी प्रयोग भएका फोटाहरू मेरा सम्पत्ति होइनन्।

Thursday, October 22, 2020

कृष्ण – अर्जुन − दुर्योधन : सुन्दर कथा

युद्ध पुर्व अर्जुन र दुर्योधन आफ्ना सबै मित्र र नातेदारका घरमा गए। यो प्रार्थना गर्दै कि युद्धमा हाम्रो तर्फ सम्मिलित हुनु। सबै नातेदार थिए, सबै जोडिएका थिए, गृहयुद्ध थियो। अर्जुन पनि पुगे कृष्णका अगाडी अनि दुर्योधन पनि। दुवै एकै समयमा पुगे। दुवै संधै एकै समयमा पुग्छन् तिम्रो भित्र पनि। तिम्रो आबादी  र तिम्रो बर्बादी संधै साथ साथमा हुन्छन। तिम्रो असत्य रुप र तिम्रो सत्य रुप संधै साथ साथ उभिन्छन। दुवैले तिमीबाटै त ऊर्जा लिन्छन। दुवैको शक्ति नै तिमी त हौ। दुवैले तिमीसंगै त माग्छन। र सदा साथसाथ माग्छन। जब तिमी चोरी गर्न जान्छौ, तिमी भित्रको 'अचोर' भन्छ −− नगर। जब तिमी झुटो बोल्छौ, तिमी भित्र त्यो स्वर पनि गुञ्जन हुन्छ जसले भन्छ होइन, यो उचित होइन। जब तिमी सत्य बोल्छौ, तब पनि कोही  भित्रबाट भन्छ अहँ! केहि लाभ हुदैन, हानी नै हुन्छ; फेरि अलिकति झुटो बोल्दैमा के नै जान्छ र? जीवनमा अलिअलि झुट त चलिहाल्छ नि! यसरि पुरै सन्यासी भएर त लुटीन्छौ तिमी।

चोरी नगर्दा पनि मन भन्छ: के गर्दैछौ यो? चुकी रहेको छौ तिमी, उठाऊ! देख्ने कोहि पनि छैन। र चोरी त तब हुन्छ, जब तिमी पकडीन्छौ। यहाँ त पक्राउ पर्ने पनि कुनै उपाय देखिन्न, कोहि छैन 'आसपास'मा पनि। उठाऊ!

चोर र अचोर साथसाथ, सत्य र असत्य साथसाथ, अर्जुन र दुर्योधन साथसाथ पुगे कृष्णका अगाडी। तर स्वभावैले दुर्योधन बसे सिरानी छेउ अनि अर्जुन बसे गोडा छेउ। त्यहीं निर्णय भयो, त्यसै क्षण सम्पूर्ण गीताको निर्णय भयो, त्यसै क्षणमा सम्पूर्ण महाभारत जितियो र हारियो पनि। त्यसपछिको त केवल विस्तार हो। यदि तिमीलाई आफ्नो साक्षी खोज्नु छ भने विनम्र हुनु जरुरि छ। तिमीलाई यदि सारथी खोज्नु छ भने विनम्र हुनु जरुरी छ। किनकी अहंकारले नै धुवाँ पैदा गर्छ र देख्न दिंदैन। अहंकारले नै त अड्काउँछ, अल्झाउँछ। अहंकार नै त पर्दा बन्छ। दुर्योधन कसरी बस्न सक्छ पाउ नजिक? दुर्योधनको मनमा नै पाउ पर्ने कुरै उठेन होला। उ सहजै आफ्नो स्वभावत गएर शिर छेउमा गइ बस्यो। अहंकार संधै शिरमा बस्छ र जहाँ अहंकार हुन्छ त्यहीं चुक्न जान्छ मान्छे र उसले आफ्नो सारथी भेट्दैन। सम्पूर्ण कुरा पाउंछ तर सारथी पाउंदैन। अर्जुन बसेको छ पाउ छेउ। ऊ बिनम्र निवेदन, निर्अहंकार भाव लिएर गएको छ, साक्षी अवस्य पाउने छ।कृष्णको आँखा खुल्यो, कथा भन्छ। स्वभावत: कृष्णले पहिले अर्जुनलाई देखे। साक्षीको आँखा पहिला विनम्र माथी पर्छ न कि अहंकारी माथी। अहंकारी त शिर माथी बसेको छ, सम्राट बनेर बसेको छ। ऊ कृष्ण भन्दा ठुलो भएर बसेको छ। तिम्रो अहंकार रथमा सवार छ र सारथी भन्दा यति माथी बसेको छ कि सारथीले पनि हेर्न खोजे देखिने छैन। तिमी अन्धो हौ र त तिमी शिर छेउ बसेका छौ। यदि थोरै पनि आँखा भैदिएको भए तिमी पाउ छेउमा हुने थियौ। युद्ध को निर्णय त सबै त्यहि क्षण भईसकेको थियो।

अर्जुन माथी कृष्णको आँखा पर्यो। कृष्णले स्वभावत अर्जुन लाई सोधे: किन आयौ? तत्क्षण दुर्योधन बोल्यो  −− म पनि संगै आएको छु। मलाई बेवास्ता नगर्नुस! म पनि यहीं छु। अहंकारले आफ्नो उपस्थितिको जानकारी गराउनु पर्छ। विनम्रताको उपस्थिति आफ से आफ थाहा हुन्छ। र जब आफु उपस्थित भएको जानकारी गराउनु पर्छ, उसको शोभा गुम्दछ। कृष्णले भने: ठीक छ, तिमीहरु दुवै संगै आयौ तर मेरो नजर पहिले अर्जुन तिर पर्यो; त्यसैले, म पहिले अर्जुनलाई सोध्छु। "किन आयौ ? के माग्न आयौ ?" दुर्योधन डरायो, भयवित भयो; यो त गल्ति भयो। गल्ति यसकारण होइन कि मैले विनम्रता देखाइन, गल्ति यसकारण कि लाभको क्षण चुक्यो। यदि अहंकारी कहीं विनम्र हुन चाही हाल्यो भने लोभका कारण। विनम्रता उसको आधार हुँदै होइन। यदि अहंकारी अक्रोधी हुन चाहन्छ भने त्यस पछाडीको कारण निर्अहंकारीता नभएर अरु नै केहि हुन्छ लोभ, पद, प्रतिष्ठा, वासना, महत्वाकाङक्षा। दुर्योधन डरायो, सोच्यो यो त मुस्किल भयो। अर्जुनले भन्यो, म जे कारणले आएको हुँ, दुर्योधन पनि त्यसै कारणले आएको हो। हामी तपाईको सहायता माग्न आएका हौँ। युद्ध टारेर टर्ने वाला छैन। युद्ध भएरै रहन्छ। हामी प्रार्थना गर्न आएका हौँ कि हामीलाई साथ दिनु। कृष्णले भने कि तिमीहरु दुवै आएका छौ त एकै उपाय छ कि एकले मलाई माग र अर्कोले मेरा सेनाहरु लाई। दुर्योधन कम्पित भयो होला यो सोचेर कि निश्चय नै अर्जुनले फौजीहरु माग्ने छ। कृष्णलाई पाएर के गर्नु? यो एक्लोलाई पाएर के गर्नु? यो एक्लो मान्छे को के मूल्य? विराट फौजीहरु छन् यसका र पहिलो मौका अर्जुनलाई मिल्यो; म त सकिएं। यो बाजी त चुक्यो। चरणमा बसेको भए बरु लाभ हुन्थ्यो। चरण पकडेको भए हुने थियो। चकित भयो होला दुर्योधन पनि जब अर्जुन ले निर्णय सुनायो। अर्जुन बोल्यो यदि यहि निर्णय हो भने म तपाईलाई चुन्छु। छाती फुल्यो होला दुर्योधन को। सोच्यो होला उसले कस्तो मुर्ख पाण्डव रहेछ। अहंकारीहरुलाई विनम्र व्यक्तिहरु मुर्ख नै लाग्छन। अज्ञानीहरुलाई ज्ञानीहरु पागल लाग्छन। अबुझलाई समझदार अबुझ नै लाग्छन। रोगीहरुलाई स्वस्थ मान्छे देख्दा लाग्छ कि यो कुनै महारोगबाट पींडित छ। पाण्डु रोग लागेका सबैलाई सबै चिज पहेंलो नै देखिन्छ। हनहनी ज्वरो आएर उठेको मान्छेलाई स्वादिष्ट भन्दा स्वादिष्ट भोजन पनि तितो लाग्छ, मिठाईमा मिठासको '' पनि भेट्दैनन। दुर्योधन हाँस्यो होला, प्रसन्न भयो होला, हातमा आएको बाजी यो मुर्ख अर्जुनले फेरि हार्यो  भनी सोच्यो होला। "यसरी नै सदा अर्जुन हारीरहोस। यसरी नै हारेका थिए पाण्डवहरु जब शकुनीले दाउ फ्यालेका थिए। त्यहाँ त मेरो चतुर्याइं ले हारेका थिए, यहाँ त आफ्नै बुद्धिहिनताले हारे। यिनीहरु हार्नकै लागि हुँन्। यिनीहरुको विजयको कुनै उपाय छैन। मागेको भए हुन्थ्यो सेनाहरु। एउटा कृष्ण, एक्लो कृष्ण को मुल्य के?" तर यहीं निर्णय भयो।

एक कृष्ण एकातर्फ, सारा संसार अर्को तर्फ तर पनि 'एक' कृष्ण चुन्नु जस्तो हो। एक चुन्नु जस्तो हो। "एक साधे सब सधे, सब साधे सब जाय।" 'एक'लाई पक्रेर अर्जुनले जिते। स्मरण रहोस उसले जित्नका लागि 'एक'लाई पक्रेको थिएन नत्र त दुर्योधन र अर्जुनको गणितमा केहि अन्तर हुने छैन। अर्जुनले जित्न का लागि 'एक'लाई पक्रेको थिएन। यो अलग कुरा हो कि अर्जुनले 'एक'लाई पक्रेर जितेको थियो। आफ्नै बुद्धी लाई सोधेको भए पनि आफ्नै बुद्धिले पनि भन्थ्यो सैनिक छान्! त्यहाँ शक्ति छ। तर समझदार ले शक्ति नचुनेर शान्ति चुन्छ। कृष्णलाई चुनेर अर्जुनले शान्ति चुन्यो, शाक्षी भाव चुन्यो, बोध चुन्यो, बुद्धत्व चुन्यो। त्यही नै समयमा काम लाग्यो। अन्धा सैनिक, अन्ध ऊर्जालाई चुनेर दुर्योधनले के पायो? नोकर चाकरको भिड भयो, मालिक हरायो।

तिमी पनि जीवनमा ध्यान राख्नु किनकि १०० मा ९९ मौकामा म पनि देख्छु कि तिमी पनि दुर्योधनको गणित बाटै सोच्छौ, 'फौज - फांटा' चुन्छौ, 'एक' लाई छोडी दिन्छौ; दिनहुँ यिनै घटना घटिरहेका छन्। 'एक' तिमी भित्र लुकेको तिम्रो विवेक हो जसलाई तिमी छोडीदिन्छौ। कहिले धन चुन्छौ, कहिले घर चुन्छौ, पद चुन्छौ, प्रतिष्ठा चुन्छौ, हजारौं कुरा चुन्छौ र 'एक' लाई छोडीदिन्छौ। तिमी सोच्छौ पनि कि त्यो 'एक' मा के राखेको छ। यति विस्तार छ संसारको कि यसलाई पाउने कोशिस गर्छौ। यति ठुलो साम्राज्य छ, त्यो 'एक'लाई पाएर गर्ने के? होला आत्मा, होला विवेकको  अवस्था, होला ध्यान, होला समाधि; जाबो 'एक' नै त हो! यति विराट संसार छ अझै जित्नका लागि; पहिला यो गरौँ। त्यसपछि त्यो 'एक'लाई हेरौंला।यदि तिम्रा सामुन्ने पनि यहि सवाल उठ्यो कि तिमी एक परमात्मालाई चुन्छौ कि सारा संसार लाई, के गर्छौ तिमी? १०० मा ९९ अवस्थामा तिमी त्यही गर्छौ जो दुर्योधन ले गर्यो; र तिमी प्रशन्न हुने छौ। त्यही तिमी गरिरहेका छौ। गर्नेछौ भन्नु नै गलत हुनेछ। तिमी गरि नै यहि रहेका छौ।

तर अर्जुन धन्य भयो। कृष्णलाई पाएर उसले सब थोक पायो। मालिक पायो, स्वामी पायो। नोकर-चाकरको के अर्थ? रथ र घोडा को के मूल्य जब समयमा काम लाग्दैन भने? समयमा त यही 'एक' काम लग्यो। आवश्यक पर्दा सदा यही 'एक' नै काम लाग्छ।

युद्धको सघन मैदानमा, जब अर्जुनको प्राण कम्पित हुन लाग्यो, होस गुम्न लाग्यो, गाण्डिव थरथरानउन लाग्यो, आफु उभिएको जमिन भासिएको जस्तो लाग्यो, केहि सोच्न सकेन, चारै तिर अँध्यारो भयो। एक क्षणमा युद्ध सुरु गर्नु छ, योद्धा सबै तत्पर भईसके, शङ्खनाद भयो, किन ढिलो भयो भन्दै अर्जुनको प्रतीक्षा हुन लाग्यो। अर्जुन को काया शिथिल भयो, उसको गाण्डिव मृत भयो, मानौं उसको ऊर्जा कतै विलय भयो। अचानक उसले आफैंलाई असहाय पायो। यस क्षणमा उसलाई त्यहि 'एक' द्वारा नै ज्योति मिल्यो। त्यो क्षणमा त्यही सारथी काम लाग्यो।

आफुभित्र  खोज, को हो सारथी? ध्यानको खोज् नै सारथीको खोज्  हो। जसले तिमीलाई चलाई रहेको छ, उ नै हो सारथी। को हो असली मालिक? जवाफ अहंकार आए तिमी शिर छेउ बसेको दुर्योधन हौ। जवाफ विवेक आए तिमी पाउ छेउ बसेका अर्जुन हौ जो जीवन को सघन युद्ध मा काम लाग्छ। 

अर्जुन बन्न खोज्यौ भने कृष्णको गीता सदा तिमीमा जन्म लिन तयार छ। थोरै बल गर, थोरै ठाउँ देउ... त्यसो गर्यौ भने जसरि अर्जुन लाई गीता प्राप्त भयो त्यसै गरि तिमीलाई पनि प्राप्त हुनेछ।

(माथिको लेखनी ओशोको गीता दर्शन बारे गरिएको प्रवचनको नेपाली रुपान्तरण गर्ने मेरो सानो कोशिस हो)